प्रेम

🌱वि४☘️ या व्हाट्सअप ग्रुपवरून

-रत्नाकर सातपुते

" हो, रखमा सारखा सगळ्यांचा माथा भडकलाच पाहिजे नाही तर मग असे तोंड झोडून घ्यायची वेळ येते... " कोंडाजी ने रखमाची बाजू घेत म्हटले.

" जग बदलले आपण पण बदलून घ्यावा आता...पण सायबुला हे अजून कसे पटत नाही काय माहित."

सखाच्या या मतावर रखमाने सखालाच विचारले,

" तुझ्या पोरीने असे केले असते तर सहन झाले असते का तुला ?"

" तुला काय झाले येवढे भडकायला..."

सखा गोंधळात पडला...तेव्हा कोंडाजी समजावत म्हणाला,

" ह्या गोष्टी घडायला आई बाप पण कारण असतात...मी,माझी बायको आणि माझी पोरे या पेक्षा इतरांचा विचारच करायचा नाही...पोरांना सांगायचे कोणाकडे लक्ष द्यायचे नाही,आई बाप सोडून कोणाला घाबरायचे नाही,लोकांना आपले चांगले झालेले देखवत नाही..."

त्यामुळे मग पोरे बेफिकीर होऊन वागू लागले.दुसऱ्या कोणाला घाबरणे संपले.पोरांची वाईट वर्तणूक कोणी बापाला सांगायला गेले तर बाप त्यालाच खस्कुन मोकळा व्हायचा,मग कोण कशाला काही सांगेल...साऱ्या गावाला आधी माहित होते,सायबुची पोरगी पर जातीच्या पोरा बरोबर पळून जाणार आहे म्हणून...पण कोणी सांगितले नाही.आता बसले हाय तोबा करीत...

- संदिप बोऱ्हाडे

   (वडगाव मावळ , पुणे)

     अस म्हणतात जग जिंकता येते प्रेमाने. पण फक्त ते प्रेम निस्वार्थ असायला पाहिजे..

जे रंग, रुप, जात, धर्म, श्रीमंती , गरिबी पाहून केले जात नाही त्याला ‘प्रेम’ म्हणतात.

    जगात सर्वात श्रेष्ठ प्रेम हे आईच सर्वांना माहिती असेलच पोटच्या लहान बाळाच्या प्रेमापोटी हिरकणी बुरुज उतरून गेली होती...

प्रेम करांव भिल्लासारखं बाणावरती खोचलेलं..

प्रेम करावे बाबा आमटे यांच्यासारखं कुष्ठरोग्यांसारखे..

प्रेम कराव संत गाडगेबाबा यांच्यासारखे गरीब, दीन, दुबळ्यांवरील केलेले प्रेम..

प्रेम कराव  साने गुरुजींसारखे विद्यार्थ्यांनवरील प्रेम..

     प्रेम म्हणजे प्रेम असतं..

वडिलधार्यांवरच प्रेम , वास्तूवरच प्रेम , झाडांवरच प्रेम , प्राण्यांवरच प्रेम , भाषेवरच प्रेम , गावावरच प्रेम , माणसांवरच प्रेम ,

आणि हो प्रेमाला वय, वस्तू, विशिष्ट गोष्ट, किंवा कशाचीच गरज नसते...ते कोणावरही, कश्यावरही आणि कधीही होऊ शकते त्याला वेळ , काळ , मर्यादा कसलेही बंधन अजिबात नाही.

    आईच प्रेम, वडिलांचं प्रेम, भाऊ-बहिण यांच्या मधील प्रेम एवढच कशाला.... मित्र प्रेम, शेजारी प्रेम (शेजारीण प्रेम नव्हे) असे कितीतरी नाते संबंध आहेत जे प्रेमाच्या पायावर भक्कम उभे आहेत. या प्रेमाविषयी आपण किती बोलतो तर अगदी थोड म्हणजे जेवणातल्या मीठ एवढ... कारण ते जास्त झाल तरी खल जात नाही आणि कमी झाल तरी जाणवत ... आणि महत्त्वाच आहे ते प्रमाणात असण!.. हे प्रमाण देखील ज्याच्या त्त्यच्या चवीनुसार!.

    प्रेम ही भावना किती सुंदर आहे. मातृप्रेम, देशप्रेम, बंधुप्रेम, पुत्रप्रेम अशा कितीतरी परी तिला लाभल्यात. परंतु प्रेम म्हटले की आम्हाला आधी प्रियकर आणि प्रेयसी यांच्यातील शरीर पातळीवरची प्रेमभावनाच दिसू लागते.

     प्रेम करावे कोणीही कुणावरही, त्याला नसाव तारखेचे बंधन, प्रेम करावे स्वतःवर , समाजावर , देशावर, सृष्टीवर , विचारांवर ,

प्रत्येकाने प्रेम करावे माणुसकीवर ..

-वाल्मीक फड
नाशिक.

प्रेम हे अनेक प्रकारचे असते.आईचे मुलांवर,पत्नीचे पतीवर,गुरुचे शिष्यावर,एका शेतकऱ्याचे आपले बैल व शेतीवर,ज्या देशात आम्ही रहातो त्या देशावर,प्रेमीकेचे प्रेमीकावर असे अनेक गोष्टींवर आपण प्रेम करत असतो.ज्या वस्तू किंवा व्यक्तीवर आपण प्रेम करतो त्या व्यक्तीकडून आपल्या फार मोठ्या अपेक्षा असतात.चुकून त्या व्यक्तीकडून आपला काही अपेक्षाभंग झाला तर आपण खूप गंभीर होतो.म्हणूनच मला वाटतं पहील्यांदा  प्रेम देशावर करावं कारण ह्या देशात जन्म होणे म्हणजे एका सुसंस्कृत समाजात असल्याचा भास होतो.कारण इतर देशांत आपल्याला अशी संस्कृती बघायला मिळणार नाही.पण आजकाल काही लोकांना काय वेड लागलय काय माहीत माझ्या ह्या सुंदर देशाच्या विरोधात घोषणा देताना दिसत आहेत.

आणी दुसरे म्हणजे आपले आईवडील कारण त्यांच्यामुळेच आज आपण ह्या सुंदर जगात दिसत आहोत म्हणून त्यांच्यावर आपण जिवापाड प्रेम करावं.तसंच पशुपक्षी झाडे यावर तर खूपच प्रेम करावं कारण सुष्टिचे सर्व बदल हे भगवंत त्यांच्याकडे बघुनच करीत असतो.

आणी जीव गहाण टाकून प्रेम करावं देवावर कारण देवाने ही सृष्टी निर्माण केली नसती तर हा नरदेह आपल्याला मिळाला नसता आणी ह्या सुंदर देशात जन्म मिळाला नसता.म्हणूनच खूप खूप प्रेम करावं देवावर.

-अनिल गोडबोले

सोलापूर

पोथी पढी पढी जग मूआ

पंडित भया न कोय

ढाई आखर प्रेम का

पुढे सो पंडित होय..।।

कबिरांचा दोहा सगळं काही प्रेमबद्दल बोलून मोकळा होतो.

प्रेम ही भावना आहे, शुद्ध आहे चांगली आहे आणि ती असली पाहिजे.. तिला स्वार्थी पणा पेक्षा करुणेची जोड मिळाली तर ते प्रेम पवित्रच..

आम्ही प्रेम म्हणजे फक्त मुलं- मुली यांच्या बाबतीत बोलत नाही बर का..! 

पण" प्रेमाचा सप्ताह" चालू आहे ना.. तेव्हा शृंगारिक प्रेमबद्दल बोललेच पाहिजे..

ते भेटणं, ती हुरहुर, ती नजरानजर.. ते एकमेकांसाठी असणं.. दिसणं... फसण.. रुसणं.. हसणं.. बसणं.. आणि अजून बरच काही..

आपल्या साठी कोणीतरी आहे किंवा आपला विचार कोणीतरी करत आहे.. ही भावनाच इतकी भारी आहे..!!
मग हद्दी आणि सरहद्दी कसल्या लावता.. फक्त फरफट नको, नुसतच फिरवण् नको, खोटारडे पण नको..
त्याला/ तिला सांगू ना आपण.. मला तू फक्त या एवढ्या पुरती आवडतेस.. प्रेम वगैरे नंतर बघू..!

पण तेवढं डेरिंग यायला समाज ???

असो.. तरीही पूर्वी बागबगीचे नंतर लॉज, आता ओयो रूम भरून वाहतच आहेत.. सम्पूर्ण वर्षभर.  पण फक्त निमित्त पाहिजे हा आठवडा..

मस्त.. खुमासदार.. जीव तोडून प्रेम करा ना..!! बघा .. तुटलं तरी आपलं आहे ते..

ते पाडेल आणि सावरेल..

फक्त जरा जपून..

गुलाबी इश्क होऊन जाऊ दे..!